تاریخچه بادرود

داشتن امامزادگان علی عباس و محمد از مهمترین و بهترین ویژگی این منطقه است و به سبب وجود این دو بزرگوار در این منطقه برکات خداوند استمرار دارد . هرچند انسانهای این منطقه در این 1200 سال بارهای بار عوض شده اند یعنی بارهای بار این منطقه متروکه شده و خالی از سکنه شده و دوباره رهگذران در این منطقه به حرمت این دو امامزاده ماندگار شده اند و درست است که مردم کنونی بادرود و شهرو روستای اطراف آخرین انسانهایی بوده اند که خانواده های خود را تا چندین نسل در این منطقه نگه داشته اند و پیش از آن چون منطقه کویر بوده یک عده که از نایین و برخی مناطق از این منطقه عبور می کرده اند که در اینجا ماندگار می شوند که بعدها از جاهای دیگر مانند یزد ، شیراز ،خراسان و... به اینجا سفر کردند به نظر می رسد که اینها اصحاب باد بوده اند یعنی چون باد مسیر سفر انها را عوض کرده و به این منطقه کشانده است این منطقه را باد نامیده اند اگر در اشعار گذشته بادرودی ها دقت کنید نام بادرود یا با افشان به چشم نمی خورد تنها با کلمه باد به سرایدن شعر پرداخته اند و این خود حکایت از آن می کند که نام بادرود مجعول حال برخی از افراد است نه اینکه سبقه ی تاریخی داشته باشد و با دقت بیشتر مشخص می شود که خیلی از اشعار به زبان فارسی است یعنی مهاجرین فارسی زبان بوده اند و تنها کسانی که زبان بادی داشته اند مردمی بوده اند که از نایین به این منطقه سفر کرده اند و در اینجا مقیم شده اند که بر اثر مرور زمان و تداخل زبانها مقداری این لهجه تغییر یافته و به حالت کنونی در امده است